Średnie wartości temperatury i opadów na terenie włoszczowy


Włoszczowa leży w strefie klimatu umiarkowanego ciepłego - przejściowego.  Niżej przedstawione są wykresy średnich temperatur i opadów w ciągu roku. 

 

OPADY W CIĄGU ROKU

Obserwacja i pomiar elementów pogody


W trakcie trwania projektu uczestnicy obserwowali i badali elementy pogody za pomocą dostępnych urządzeń. W badanym okresie 12.09.2016 – 18.09.2016 Polska była pod wpływem wyżu, który przyniósł upalną i suchą pogodę. Temperatura sięgała 28 stopni C. Podczas wizyty w Świętokrzyskim Parku Narodowym uczniowie mogli sprawdzać warunki atmosferyczne w specjalistycznej Stacji Geologicznej na Świętym Krzyżu w Kielcach pod okiem pracownika stacji badawczej.

Z badań wynika, że średnia temperatura powietrza podczas trwania zajęć wynosiła ok. 25°C, ciśnienie 988 hPa, a prędkość wiatru 12km/h. Niebo było bezchmurne, nie było opadów atmosferycznych, a wilgotność powietrza wynosiła ok. 25g/m3.  Badane warunki atmosferyczne pomagały w przeprowadzaniu zaplanowanych doświadczeń. 

Zanieczyszczeniami powietrza nazywamy wszelkie substancje (gazy, ciecze, ciała stałe), które znajdują się w powietrzu atmosferycznym, ale nie są jego naturalnymi składnikami.

 

Najważniejsze zanieczyszczenia powietrza, takie jak dwutlenek siarki, tlenki azotu, ozon, fluorki czy pyły oddziałują na organizm rośliny bezpośrednio z powietrza, a dwa pierwsze mogą wyrządzać roślinie szkodę także pośrednio – z poziomu gleby.

  

Nadmierne stężenie toksycznych substancji chemicznych może powodować zaburzenia w fizjologii roślin iglastych. Ich konsekwencją może być spowolnienie bądź zahamowanie wzrostu drzewa, które objawia się najczęściej w postaci silnego zredukowania bądź braku przyrostów rocznych. Oddziaływanie dwutlenku siarki objawia się, w postaci uszkodzeń igieł i liści drzew a w dużym stężeniu może powodować zahamowanie procesu fotosyntezy.

 

Skala porostowa


Skala porostowa - jest to skala w której poprzez obserwacje różnych typów porostów możemy określić poziom zanieczyszczenia powietrza. 

 

Jest siedem stref występowania różnych rodzajów porostów. 

Strefa I – bezwzględna pustynia porostowa. W tej strefie nie występują porosty tylko glony jednokomórkowe tworzące zielony nalot na korze drzew.

Strefa II – względna pustynia porostowa, silne zanieczyszczenie. Występują porosty skorupiaste

Strefa III – silne zanieczyszczenie powietrza. Występują porosty drobnolistne

Strefa IV – strefa o średnim zanieczyszczeniu powietrza. Występują porosty listkowate i niektóre krzaczkowate

Strefa V – mało zanieczyszczone powietrze. Porosty listkowate są na dużych powierzchniach

Strefa VI – nieznaczne zanieczyszczenie powietrza. Są porosty krzaczkowate i nitkowate 

Strefa VII – powietrze bardzo czyste. Duża różnorodność porostów krzaczkowatych i także gatunki wrażliwe.

Stężenie µɡ SO2/m3

Strefa I 170
Strefa II 170 - 100
Strefa III 100 - 70
Strefa IV 70 - 50
Strefa V 50 - 40
Strefa VI 40 - 30
 Strefa VII  < 30

Wyniki i wnioski


Bazując na przeprowadzonych badaniach wysunięte zostały następujące wnioski:

 

Na terenie szkoły przy drodze oraz Św. Krzyża  występuje II i III strefa, co świadczy o dużym zanieczyszczeniu powietrza, w przypadku św. Krzyża na pogorszenie jakości powietrza wpływają również kwaśne deszcze,

Na obszarze Jaskini Raj i Wolicy (obok Chęcin) występuje IV strefa, co świadczy o przeciętnym zanieczyszczeniu powietrza ,

• W miejscowości Ciemiętniki występuje strefa V, co świadczy o niskim zanieczyszczeniu powietrza.

 

Wysokie zapylenie atmosfery można odnotować przy wysokim natężeniu ruchu ulicznego w dużych miastach, gdzie nadmierna ilość spalin, pyłów emitowanych z fabryk dostaje się do powietrza. Mniejsze zapylenie występuje na polach uprawnych, a znikome w Parkach Narodowych.

 

 

Kwaśne deszcze wpływają na stan atmosfery w okolicach Św. Krzyża, ponieważ  jest tam wysokie stężenie związków siarki. Procesy zakwaszania wód opadowych w strefie koron drzew są efektem adsorpcji zanieczyszczeń atmosferycznych oraz procesów wymywania z roślin słabych kwasów organicznych.  Zimą, w skrajnym przypadku ładunek H3O+ pod koronami jest 200-krotnie razy większy niż na terenie otwartym.